Οι απόγονοι πολλών ειδών παραδείσιων πουλιών, έχουν φωτεινά οζίδια, που ονομάζονται θηλές στις πλευρές του ράμφους και διαφορετικά σημάδια-κηλίδες στο εσωτερικό του στόματος. Κάθε είδος έχει μοναδικά σχέδια που είναι εύκολα ορατά στον ουρανίσκο ενός νεοσσού που ανοίγει το στόμα ζητώντας τροφή. Αυτές οι κηλίδες και εντονου χρωματισμού οζίδια λειτουργούν ως ένα είδος «φάρου» για να κατευθύνουν τους γονείς στα πεινασμένα στόματα των νεοσσών τους που βρίσκονται βαθιά σε σκοτεινές κοιλότητες φωλιών. Κάθε είδος παραδείσιων πουλιών έχει διαφορετική σχέδια στο στόμα που συχνά βοηθάνε στην ταξινόμηση ειδών.
Αυτά τα σημάδια υψηλής αντίθεσης σε συνδυασμό με τις κινήσεις του κεφαλιού και τις απαιτητικές φωνές των νεογέννητων επίσης λειτουργουν ως μια ενθάρρυνση των γονέων να ταΐσουν τους νεοσσούς. Μια άλλη αιτια και ο λόγος για τον οποίο κάθε είδος έχει το δικό του σχέδιο στο στόμα μπορεί να είναι ο εντοπισμός των νεοσσών στη φωλιά όχι μονο από τους γονείς αλλα και από άλλο (παρασιτικό) είδος.
Καθώς οι νεοσσοί μεγαλώνουν και αρχίζουν να τρώει χωρίς γονική βοήθεια, οι θηλές και τα έντονα χρώματα σταδιακά εξαφανίζονται, οι κηλίδες μέσα στο στόμα τους όμως παραμένουν για όλη την ζωή.