Τα πουλιά έχουν πολύ γρήγορο μεταβολισμό, έτσι συχνά όταν
φθάσουμε στο σημείο να
παρατηρήσουμε ότι δεν είναι καλά,
τότε συνήθως η αρρώστια (που έχει) είναι ήδη σε πολύ προχωρημένο στάδιο.
Τα πουλιά από τη φύση τους, λόγω της μορφολογίας του σώματός τους «κρύβουν» επιμελώς όλες τις ασθένειες που έχουν. Αυτό συμβαίνει επειδή στη φύση τα πουλιά αποτελούν τροφή για άλλα μεγαλύτερα ζώα και αρπακτικά πουλιά. Ένα άρρωστο μέλος σε ένα
σμήνος πουλιών, θα τραβήξει την προσοχή
των αρπακτικών και θα φέρει σε κίνδυνο όλο το κοπάδι των πουλιών. Γι’ αυτό το λόγο τα υπόλοιπα πουλιά το εγκαταλείπουν και συχνά το χτυπούν και το διώχνουν μακριά τους.
Έτσι τα πουλιά κρύβουν καλά τις αρρώστιες τους, μέχρις ότου δεν αντέχουν άλλο οπότε και αρχίζουν να φουσκώνουν το φτέρωμά τους και να κάθονται ακίνητα.
Στην εκτροφή είναι εκείνο το
σημείο που εμείς αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Δυστυχώς τις περισσότερες φορές είναι πια αργά.
Ξέροντας αυτό, πρέπει να προσπαθήσουμε να κοιτάμε ένα βήμα μπροστά και να μάθουμε να αντιλαμβανόμαστε το πρόβλημα πριν το παρουσιάσει το πουλί. Να το διαβάζουμε και να το προσέχουμε με συχνή παρακολούθηση για να δρούμε γρήγορα και ενεργά αν χρειαστεί.
Πρέπει
λοιπόν πρώτα από όλα να γνωρίζουμε
τα πουλιά καλά. Αυτό σημαίνει ότι
θα πρέπει να τα παρατηρούμε
συστηματικά και να γνωρίζουμε τις
συνήθειές τους. Κάθε απόκλιση από
τη συνηθισμένη δραστηριότητα των
πουλιών μας κτυπάει ένα καμπανάκι
ότι ίσως κάτι δεν πάει καλά. Και
τότε θα πρέπει να είμαστε διπλά πιο
παρατηρητικοί.
Επιστροφή
|