Tα Gouldian Finches και άλλα παραδείσια πτηνά είναι ευαίσθητα σε διάφορες ιογενείς λοιμώξεις που μπορούν να επηρεάσουν την υγεία και την ευεξία τους. Παρακάτω παρουσιάζονται μερικοί από τους πιο κοινούς ιούς που προσβάλλουν αυτά τα πτηνά:

1. Πολυομυοϊός των Πτηνών (Avian Polyomavirus):

Ο πολυομυοϊός των πτηνών προκαλεί ασθένεια κυρίως σε νεαρά παπαγαλοειδή, αλλά μπορεί να επηρεάσει και άλλα είδη. Τα κλινικά σημεία περιλαμβάνουν λήθαργο, στασιμότητα του προλοβού και αιφνίδιο θάνατο εντός 24–48 ωρών. Σε επιζώντα πτηνά, μπορεί να παρατηρηθούν ανωμαλίες στα φτερά. Η διάγνωση γίνεται μέσω ανίχνευσης του ιικού DNA σε δείγματα από την αμάρα και το αίμα. Η πρόληψη περιλαμβάνει αυστηρή υγιεινή, καραντίνα νέων πτηνών και εμβολιασμό.

2. Νόσος του Ράμφους και των Φτερών των Ψιττακοειδών (Psittacine Beak and Feather Disease – PBFD):

Αυτή η ασθένεια προκαλείται από έναν κυκλοϊό και επηρεάζει τα φτερά, το ράμφος και το ανοσοποιητικό σύστημα των πτηνών. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν απώλεια φτερών, παραμορφώσεις του ράμφους και αυξημένη ευαισθησία σε άλλες λοιμώξεις. Η διάγνωση γίνεται μέσω ανίχνευσης του ιού σε δείγματα αίματος ή φτερών. Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία, και η πρόληψη επικεντρώνεται στην αποφυγή επαφής με μολυσμένα πτηνά και στην τήρηση αυστηρών μέτρων βιοασφάλειας.

Ο ιός της Νόσου του Ράμφους και των Φτερών των Ψιττακοειδών (Psittacine Beak and Feather Disease – PBFD) είναι γνωστός για την προσβολή ειδών της οικογένειας Psittacidae (παπαγάλοι, παπαγαλάκια, κοκατού, macaws, lovebirds, budgerigars κ.λπ.). Ωστόσο, υπάρχουν αναφορές και επιστημονικές μελέτες που υποδεικνύουν ότι ο ιός μπορεί να μολύνει και άλλα είδη πτηνών εκτός των ψιττακοειδών.

PBFD σε μη ψιττακοειδή πτηνά

Ενώ ο ιός θεωρείται εξειδικευμένος για τα ψιττακοειδή, μελέτες έχουν ανιχνεύσει την παρουσία του ιού και σε άλλα είδη πτηνών, όπως:
✔ Πτερόρρυτα πτηνά (Passeriformes), συμπεριλαμβανομένων μελών της οικογένειας Estrildidae, στην οποία ανήκουν τα Gouldian Finches.
✔ Κορακοειδή (Corvidae), όπως οι καρακάξες και τα κοράκια.
✔ Αρπακτικά πτηνά, όπως ορισμένα γεράκια.

Η ανίχνευση του ιού σε αυτά τα πτηνά έγινε μέσω μοριακών τεχνικών (PCR), αλλά δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητό αν ο ιός μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ασθένεια σε αυτά τα είδη, όπως συμβαίνει στα ψιττακοειδή.

3. Νόσος του Pacheco:

Προκαλείται από έναν ερπητοϊό και χαρακτηρίζεται από αιφνίδιο θάνατο χωρίς προηγούμενα συμπτώματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να παρατηρηθεί λήθαργος, ανορεξία και διάρροια πριν από τον θάνατο. Η διάγνωση επιβεβαιώνεται μέσω ανίχνευσης του ιού σε ιστούς μετά τον θάνατο. Η πρόληψη περιλαμβάνει καραντίνα νέων πτηνών και περιορισμό του στρες, το οποίο μπορεί να ενεργοποιήσει τον ιό σε φορείς.

4. Ιός της Ευλογιάς των Πτηνών (Avian Poxvirus):

Ο ιός αυτός μεταδίδεται μέσω εντόμων ή άμεσης επαφής και προκαλεί δερματικές βλάβες, αναπνευστικά προβλήματα ή και συστηματική νόσο. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν οζίδια στο δέρμα, βλάβες στη στοματική κοιλότητα και δυσκολία στην αναπνοή. Η διάγνωση βασίζεται στα κλινικά σημεία και στην ιστοπαθολογική εξέταση. Η πρόληψη περιλαμβάνει έλεγχο των εντόμων και εμβολιασμό σε περιοχές με υψηλή επίπτωση.

5. Νόσος του Προλοβού (Proventricular Dilatation Disease – PDD):

Προκαλείται από τον ιό Bornavirus και επηρεάζει το νευρικό σύστημα και το γαστρεντερικό σωλήνα των πτηνών. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν απώλεια βάρους, έμετο, αλλαγές στα κόπρανα και νευρολογικές διαταραχές. Η διάγνωση είναι δύσκολη και περιλαμβάνει συνδυασμό κλινικών, ακτινολογικών και ιστοπαθολογικών ευρημάτων. Δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία, και η πρόληψη επικεντρώνεται στην απομόνωση των μολυσμένων πτηνών.

Πρόληψη και Διαχείριση:

Η πρόληψη των ιογενών λοιμώξεων στα Gouldian Finches και άλλα παραδείσια πτηνά περιλαμβάνει:

• Τήρηση αυστηρών μέτρων υγιεινής και βιοασφάλειας.

• Καραντίνα νέων ή ασθενών πτηνών για τουλάχιστον 30 ημέρες πριν την ένταξή τους στο σμήνος.

• Περιορισμός του στρες μέσω κατάλληλων συνθηκών διαβίωσης και διατροφής.

• Τακτική παρακολούθηση της υγείας των πτηνών και άμεση συμβουλή από κτηνίατρο ειδικευμένο στα πτηνά σε περίπτωση εμφάνισης συμπτωμάτων.

Η έγκαιρη διάγνωση και η εφαρμογή κατάλληλων μέτρων πρόληψης είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της υγείας των παραδείσιων πτηνών.